Πρόσφατα αντικατέστησα το Citrix XenServer που έτρεχα στον οικιακό μου server (ο θεός να κάνει server το κακόμοιρο PCάκι…) με το Hyper-V σε Windows Server 2008 R2 Standard. Ο ενθουσιασμός των αρχικών φαινομενικών ευκολιών αντικαταστάθηκε σύντομα από απογοήτευση.
Ναι, το UPS μου πλέον συνεργάζεται με το νέο λειτουργικό, τα Windows κάνουν file and print sharing κάτι που λείπει από τον XenServer, μπορώ να κάνω πλέον Save state σε μία εικονική μηχανή και διάφορα άλλα καλούδια. Ωστόσο, είπα σε κάποια φάση να βάλω σε μία εικονική μηχανή το νέο Fedora 13 να το δοκιμάσω. Το ποντίκι απλά δεν δούλεψε ποτέ! Μετά από πολύ ψάξιμο βρήκα ότι δεν γίνεται να λειτουργήσει το ποντίκι, καθώς το Fedora δεν υποστηρίζεται από τον Hyper-V της μαμάς Microsoft. Με λίγο παραπάνω ψάξιμο βρήκα ότι ούτε λίγο ούτε πολύ, τα μόνα λειτουργικά που υποστηρίζονται πλήρως από τον Hyper-V των Windows Server 2008 R2 είναι τα Windows XP, Vista και 7, καθώς και τα Server 2003 και 2008. Τίποτα πέρα από Microsoft και μάλιστα μόνο τα τελευταία λειτουργικά! Ωραίο virtualization! Στο Citrix XenServer πάνω από 2 χρόνια τώρα δεν είχα ποτέ τέτοια προβλήματα. Και από ότι διαβάζω ούτε στο VMWare ESXi Server υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί.
Προφανώς το Hyper-V δεν αποτελεί μία πλήρη και καθολική λύση virtualization, αλλά μία άκρως εξειδικευμένη λύση virtualization για τα τελευταία εμπορικά λογισμικά της Microsoft. Και προφανώς ο περιορισμός είναι εντελώς τεχνητός, αφού πχ το Fedora 13 λειτουργεί κανονικά στο Microsoft Virtual PC, που μοιράζεται την ίδια τεχνολογία με τον Hyper-V.
Αργότερα ήθελα να πειραματιστώ με κάποιες lightweight διανομές linux, ώστε να επιλέξω την καταλληλότερη για τους σκοπούς ενός εργαστηρίου. ΟΚ λέω, το έμαθα το μάθημά μου. Παρότι τρέχω 24 ώρες το 24ωρο ένα μηχάνημα για τέτοιες δουλειές, τα εμπορικά τρικ της Microsoft με ανάγκασαν να αγκαρέψω το laptop μου για αυτή τη δουλειά. Αφού εγκαθιστώ σε αυτό το Virtual PC στα Windows 7, δημιουργώ δύο εικονικές μηχανές. Μία για το Lubuntu και μία για το Peppermint. Τα LiveCD δεν έτρεξαν με τη μία, αφού έπρεπε να πειράξω τα switches του grub2 και στις δύο διανομές. Όντως, μετά το edit στο Grub2 και οι δύο διανομές έτρεξαν από τα LiveCDs. Για να δω την διαδικασία, είπα να δοκιμάσω να εγκαταστήσω τις διανομές στον δίσκο των εικονικών μηχανών. Τι το ήθελα; Η εγκατάσταση έγινε, αλλά οι εικονικές μηχανές δεν ξανάνοιξαν ποτέ. Πλήρης αντιστοιχία με το “η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε”!
Φυσικά, μετά τα παραπάνω είμαι πεπεισμένος ότι η Microsoft δεν έχει αυτή τη στιγμή κανένα πλήρες προϊόν στο κομμάτι του virtualization. Ούτε σε επίπεδο server ούτε σε workstation. Πραγματικά κρίμα για την ίδια την εταιρία. Κρίμα, όχι επειδή δεν έχει την τεχνογνωσία ή το κεφάλαιο για να αναπτύξει ένα τέτοιο προϊόν αλλά επειδή οι ίδιες οι πρακτικές της και οι αντιλήψεις της περί αγοράς δεν την αφήνουν να παρουσιάσει ένα τεχνολογικά άρτιο πρόγραμμα. Για εμάς, ευτυχώς υπάρχουν πολλές εναλλακτικές. Εμπορικές, τσάμπα ακόμα και πλήρως ελεύθερες.
